ایرج قادری بیش از نیم قرن در سینمای ایران با بازیگری و کارگردانی حضور داشت

ایرج قادری، کارگردان و بازیگر سرشناس سینمای ایران در بهشت سکینه کرج دفن شد.

به گزارش خبرگزاری فارس، آقای قادری که ساعت چهار صبح امروز یکشنبه ۱۷ اردیبهشت (۷ مه) در گذشته بود، بدون اعلام قبلی و در مراسمی که کمتر از چهل نفر در آن حضور داشتند به خاک سپرده شد.

فرج حیدری، مدیر فیلمبرداری با سابقه سینمای ایران در گفت و گو با خبرگزاری فارس گفت: "همسر ایرج قادری اصرار داشتند که هرچه سریعتر پیکر او دفن شود."

ایرج قادری پس از چند سال ابتلا به بیماری سرطان ریه از فروردین سالجاری در بیمارستان مهراد تهران بستری بود.

او از چند روز پیش در کما و ممنوع الملاقات بود.

چهاراه حوادث

ایرج قادری که متولد ۱۳۱۴ بود پس از آنکه تحصیل در رشته داروسازی را نیمه تمام گذاشت در سال ۱۳۳۴ با بازی در فیلم "چهارراه حوادث" به کارگردانی ساموئل خاچیکیان وارد سینمای ایران شد و پس از آن در حدود هفتاد فیلم بازی کرد.

یک دهه پس از ورود به سینما، ایرج قادری نخستین فیلم خود را به نام فیلم داغ ننگ (۱۳۴۴) را با فیلمنامه ای از احمد شاملو ساخت و پس از آن کارگردانی چهل فیلم را در کارنامه خود ثبت کرد.

از فیلم های مطرح او در دوران پیش از انقلاب می توان به جیب بر خوشگله (۱۳۴۸)، کوچه مردها (۱۳۴۹)، غلام ژاندارم (۱۳۵۰)، عطش (۱۳۵۱)، کوسه جنوب (۱۳۵۴)، موسرخه (۱۳۵۳) و بت (۱۳۵۵) اشاره کرد، فیلم هایی که به نوعی نماد سینمای بدنه ای ایران در این سالها هستند.

آخرین فیلم او در این دوران برادر کشی (۱۳۵۷) بود که یک سال پس از انقلاب اکران شد.

می خواهم زنده بمانم

ایرج قادری یک دهه در دوران پس از انقلاب ممنوع الکار بود

در اولین سالهای پس از انقلاب، ایرج قادری با انتشار اطلاعیه ای در روزنامه اطلاعات از فیلمهایی که در دوران پیش از انقلاب ساخته بود ابراز پشیمانی و از مردم طلب بخشش کرد و گفت که "برای خدمت به اسلام و ملت مسلمان ایران آماده است."

پس از آن بود که اجازه ساخت فیلم های دادا (۱۳۶۱)، برزخی ها (۱۳۶۱) و تاراج (۱۳۶۳) به او داده شد که از فروش بالایی برخوردار بودند، اما هرکدام حاشیه های خود را داشتند تا اینکه آقای قادری از ادامه فعالیت باز ماند.

آقای قادری یک دهه بعد با نوشتن نامه به علی لاریجانی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی خواهان بازگشت به سینمای ایران شد. پاسخ مثبت آقای لاریجانی به این نامه باعث بازگشت او به سینما شد.

سرآغاز این بازگشت فیلم می خواهم زنده بمانم (۱۳۷۳) بود که از فروش قابل توجهی برخوردار شد.

آقای قادری در فیلم آکواریوم (۱۳۸۴) پس از دو دهه بار دیگر به ایفای نقش در یک فیلم پرداخت. اگرچه در دهه هشتاد فروش فیلم هایش به مرور سیر نزولی پیدا کرد.

او در مصاحبه با روزنامه دنیای اقتصاد به مناسبت اکران فیلم پنجمین سوار سرنوشت (۱۳۵۹) به کارگردانی سعید مطلبی که پس از سی سال توقیف به علت بازیگری او، اکران شده بود گفت: "زمانی نبض تماشاگر ایرانی دستم بود اما الان دیگر نیست. من چیزی از تماشاگر امروزی با این استقبالش از کمدی‌های سطح پایین نمی‌فهمم. فکر می‌کنم شرایط و مناسبات سینمای امروز ایران به کلی دگرگون شده است."

آخرین فیلم این بازیگر و کارگردان سینما، "شبکه" نام دارد که در سال ۱۳۸۹ ساخته شده اما هنوز اکران نشده است